De eerste dagen in de Filipijnen
Blijf op de hoogte en volg Lindi
15 September 2014 | Filipijnen, Cebu City
Er stond ons een lange reis te wachten van 30 uur. Tot we in Zuid-Korea aankwamen, viel het erg mee. We hebben daar een tussenstop gehad van 11 uur, waardoor we het centrum in zijn gegaan. Eventjes op en neer want doodmoe waren we. Een mooie grote stad dat wel! En ‘savonds weer verder naar Cebu.
We werden naar het provinciaal huis gebracht. Daar waar wij de komende dagen zouden verblijven ter voorbereiding op wat komen gaat. ‘Ga je naar Pasil? Bereid je voor op het ergste..’ werd er door de bewoners gezegd. De Salesianen van Don Bosco, ook wel Fathers genoemd. Dit zijn christenen vanuit de hele wereld die zich inzetten voor de kinderen: ‘Help the youth, with the youth’. Het bleken geen stereotype priesters te zijn zoals in Nederland, maar het zijn gezellige, nieuwsgierige en dankbare mensen. Af en toe ook eens zonder fatsoen haha.
De eerste dagen waren vooral rusten. In de buurt van het provinciaal huis was verder niet veel te beleven. Af en toe een rondje gelopen en een aantal shoppingmalls bezocht. Ook zouden we nog een paar dagen langer moeten blijven, omdat onze kamer op het project nog niet klaar was. Op vrijdag kregen wij een tour naar de projecten van Don Bosco. Alleen al op het eiland Cebu hebben zij 5 projecten voor de kids. Bij deze projecten moet je denken aan elementary schools, secondary schools, trainingscentres, youth centres, boy’s home en projecten waar ook jongeren na hun gevangenisstraf terecht kunnen. Dit was een erg indrukwekkende dag. We zagen zowel de golfplaten huizen als de wolkenkrabbers op hetzelfde stuk grond. Pasil is de sloppenwijk waar ons project zich bevindt. Hier leven de mensen op straat. En ze hadden ons erop voorbereid: Pasil is een van de ergste wijken die ik hier heb gezien. Een grote ellende, waarbij ik toch wel even moest slikken..
Maar hopelijk kunnen we hier iets moois van maken. Morgen mogen we dan eindelijk naar het project om kennis te maken met de Fathers en de kids! We hebben hier erg naartoe geleefd en zijn er klaar voor om aan de slag te gaan. Die handen uit de mouwen!
Veel liefs vanuit de Filipijnen!
We werden naar het provinciaal huis gebracht. Daar waar wij de komende dagen zouden verblijven ter voorbereiding op wat komen gaat. ‘Ga je naar Pasil? Bereid je voor op het ergste..’ werd er door de bewoners gezegd. De Salesianen van Don Bosco, ook wel Fathers genoemd. Dit zijn christenen vanuit de hele wereld die zich inzetten voor de kinderen: ‘Help the youth, with the youth’. Het bleken geen stereotype priesters te zijn zoals in Nederland, maar het zijn gezellige, nieuwsgierige en dankbare mensen. Af en toe ook eens zonder fatsoen haha.
De eerste dagen waren vooral rusten. In de buurt van het provinciaal huis was verder niet veel te beleven. Af en toe een rondje gelopen en een aantal shoppingmalls bezocht. Ook zouden we nog een paar dagen langer moeten blijven, omdat onze kamer op het project nog niet klaar was. Op vrijdag kregen wij een tour naar de projecten van Don Bosco. Alleen al op het eiland Cebu hebben zij 5 projecten voor de kids. Bij deze projecten moet je denken aan elementary schools, secondary schools, trainingscentres, youth centres, boy’s home en projecten waar ook jongeren na hun gevangenisstraf terecht kunnen. Dit was een erg indrukwekkende dag. We zagen zowel de golfplaten huizen als de wolkenkrabbers op hetzelfde stuk grond. Pasil is de sloppenwijk waar ons project zich bevindt. Hier leven de mensen op straat. En ze hadden ons erop voorbereid: Pasil is een van de ergste wijken die ik hier heb gezien. Een grote ellende, waarbij ik toch wel even moest slikken..
Maar hopelijk kunnen we hier iets moois van maken. Morgen mogen we dan eindelijk naar het project om kennis te maken met de Fathers en de kids! We hebben hier erg naartoe geleefd en zijn er klaar voor om aan de slag te gaan. Die handen uit de mouwen!
Veel liefs vanuit de Filipijnen!
-
15 September 2014 - 18:46
Marleen V.d. Bogert:
Hoi Lindi en Sanne,
Nou hopelijk beginnen jullie morgen aan een onvergetelijke stage.
Wij wensen jullie heel veel succes......XXX
Groetjes uit het zonnige Volkel....
Pap en Mam -
15 September 2014 - 20:34
Milou:
Heel veel succes ! ♡ -
15 September 2014 - 20:41
Marieke:
Hoi Lindi,
Wat goed om je eerste ervaringen te horen! Kan me heel goed voorstellen dat je even moest slikken in Pasil, het is best confronterend hè? Maar, ik weet zeker dat jullie enorm zullen genieten van de kinderen daar ;)
Hebben jullie al kennis gemaakt met de Fathers op Pasil? En heeft fr. Mac jullie al verteld over het fruit duryan? haha daar kon hij destijds niet over ophouden ;)
Veel succes & plezier!!
Liefs,
Marieke
-
16 September 2014 - 07:47
Stefan, Femke,Pleun En Loes:
Heeeey lindi die heeeel ver weg is (zegt Pleun)
Via deze weg heeeeeeel veel succes!
Liefs van ons -
16 September 2014 - 16:18
Mieke Van Den Bogert-Kerkhof:
Ha die Lindi,
Apart, zo heel ver weg en toch te lezen hoe het met je gaat en welke emotie je hebt bij het zien van dit project. Het zal niet makkelijk zijn, maar wat zullen de kinderen die je helpt blij zijn. Spreek je Engels daar of is het met handen en voeten werken?
Groetjes Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
